гул — [گل] 1. ғунча ва ё муғчаи вошудаи гиёҳон ва дарахтон, баргҳои рангини ба ҳам пайваста, ки баъзе гиёҳон ва дарахтон дар шохаҳои худ ҳосил мекунанд ва аз он тадриҷан тухм ё мева пайдо мешавад, шукуфаи гиёҳон ва дарахтон 2. гиёҳҳое, ки барои гулҳои… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
вошукуфтан — [واشکفتن] кит. шукуфта шудан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
гулкарда — [گل کرده] 1. сифати феълии замони гузашта аз гул кардан; шукуфта, шукуфон (оид ба дарахт) 2. маҷ. боравнақ, обод … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
гулпӯш — [گلپوش] 1. пӯшида бо гул, ороста бо гул, бо гул иҳоташуда; гулпӯш кардан бо гул пӯшидан, бо гул оростан; гулпӯш шудан бо гул пӯшида гардидан; шукуфтан 2. маҷ шукуфон, шукуфта: дарахтони гулпӯш … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
лолазор — [لاله زار] ҷое, ки лолаи зиёд рӯидааст; ҷои сергули шукуфта; ба тариқи истиора: лолазори ватан, лолазори умр, баҳори лолазор … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
лолапӯш — [لاله پوش] пӯшида бо лолаи шукуфта, ороста бо гули лола: лолапӯш гаштан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
муваррад — [مورد] а. кит 1. гулкарда, шукуфта 2. маҷ. гулгун; сурх … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
оҳак — [آهک] хим. моддае, ки аз пухтани санги махсусе ҳосил мешавад ва дар сохтмон ба кор меравад; оҳаки кушта ё шукуфта оҳаки обрасида … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
хандон — [خندان] 1. хандакунанда, дар ҳоли хандидан 2. ҳар чизи шукуфта ва кушодашуда: гули хандон, пистаи хандон … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
чаман — I [چمن] 1. замини сабзу хуррам, марғзор, боғу бӯстон 2. гулзори шукуфон 3. хиёбоне, ки ҳар тарафи он дарахтон шинонда шуда бошад; қисме дар боғ ё бӯстон, ки замини онро ҷо ҷо сабзаву гул кошта бошанд ва ду тараф дарахтони сабз ё мевадор шинонда… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ